Sorun yok. Gerçekten sorun yok, telaş yapma bu kadar. Merak etme, hepsinin hayatına bir mucize gibi girdim. Asla sahip olmayı tahmin edemeyecekleri bir şey gibiydim ama aniden karşılarına çıktım. Senden önce de oldu bu. Alışacaksın fakat. İlk dönemleri bir kenara koyarsak, diğer her gün bir espri arayacaksın bende. Ve ben; ciddi esprilerimle uğraşırken kansere dönüşmüş biriyim. Mucizelerinin tarifi veya hayatının kahramanı olan bu adam aniden her şeyinizin sorumlusu hale gelicek. Suçlun olucam ama asla fakat asla gerçekten bir suç bulamayacaksın bana karşı. Asla elle tutulur bir şey olmayacak. Bu yüzden daha nefret edeceksin benden. Çünkü hep alışmışsın asıl haksızlığa uğrayanın sen olmasına ve karşıdakini haklı olarak suçlamaya. Suçlu olduğunu bile bile de affedip bırakamamaya da alışmışsın. Bunlar benleyken olmayacak ve beni suçlayamamak seni delirtecek. Çünkü sana öğretilmeyen bir şeyle karşı karşıya kalacaksın. Planlar yapacaksın bana karşı, beni diz çöktürmek için ama asla benle cümlelerle, hareketlerle ve tartışmayla bi şey kazanamayacağını deneyim edeceksin her defasında. Plandığın konuşma senin hatalarının seni yüzüne vurulmuş bir konuşma olarak sonlanınca seni daha delirtmekten başka bir şeye yaramayacak. Üzgünüm, gerçekten böyle olacağına emin olabilirsin.
