Pera
Yorucu ama eğlendiğimiz bir günün ardından derince uyuduk Slay ile. Derin ama çok uzun süre değil. Sabah 8'de kalktık ikimiz de. Burada işleri ağırdan almamız mümkün değildi. Yaşadığımız her ilkin sıradışı bir tuhaflığı oluyordu. Mesela buradaki ilk sabahımız. İlk defa sabah kalktığımızda yıllarca geride yaşıyorduk. Tuhaf. İyi mi, kötü mü bilmiyorsunuz. Sadece tuhaf. Bunları yaşarken de genelde birbirimize bakıp gülüyorduk. İlk sabahımıza kalkıp birbirimize baktığımızda yine aynı şeyi yaptık. Kahvaltı yapmalıyız sanırım dedi Slayze. Galiba dedim. Bu yeni yerde, yeni bir alışkanlk edinebilirdik. Kahvaltı yapmak!
13 Mart 2013 Çarşamba
7 Mart 2013 Perşembe
Pera - Atlama sonrası ve 310.
Atlamayı gerçekleştirdik. Silinme işlemindeyken her şey boya gibi akmıştı ilk önce. Ardından siyah ve beyaz geçiş. Şimdi buradayız. Tam şu an aynı odada ve muhtemelen Asambe'deyiz. Geometrik çizimler ve her şey yerli yerinde. Slayze'de öyle.
Gözümü açıp odaya baktıktan hemen sonra Slayze'ye baktım. Başımı biraz oynatmama hitaben bana iyi misin diye sordu.
- Ouh iyiyim, sen?
- Çok daha iyiyim.
3 Mart 2013 Pazar
Slayze - Atlama
Zaman atlamasını yapmamızdan önceki
günde, Asambe'deydik. Yarın için gerekli hazırlıkları yapıyorduk. Zaten
günlerdir hazır olduğumuz için yaptığımız pek bir şey yoktu. Yarın buraya
tekrar geldiğimizde sistem ve elektrikleri kendiliğinden hazır olmalıydı.
Gitmeden önce küçük bir kısmı kapatır hale getirecektik. Pera, bir kaç gün önce
ailesiyle tanışmamı istediğini söyledi. Ayrıca ailesinin evinde kalmamızı
istemişti. Tabii, gereği yoktu ama ısrar etti ve kabul ettim. Buradan çıkınca oraya
gidecektik. Sanırm kendine has bir planı vardı. Özel bir gece gibi değil. Fakat
bir plan. Son hazırlıkları yaptık, küçük bir kısmı kapattık ve Asambe'den
çıktık.
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)